Wednesday, 30 July 2025

                                                   लगबग सणांची  श्रावणाला भारी

                                                   माहेरच्या मुळासाठी आसावती  पोरी

                                                      माहेरी रमते मी  मैत्रिणींच्या मेळ्यात 

                                                     उंच झोक्यासंगे चिंब भिजाव पावसात

                                                    लेकीला बघाया माय येडावलेली

                                                  सासरच क्षेम  विचारते खूशाली

                                                  श्रावणाची माया  नाही अंतरलेली

                                                   सासुरवशीणीची मन श्रावणाला भूललेली

                                                  श्रावणात पुजा मांडा महादेवाची 

                                                  दुर्वा ,आगरडा पाने वाहा बेलाची

                                                  महादेवाची आवडती फुले धोतर्याची

                                                  महालक्ष्मीला मान पानं नागवेलीची

                                                    झिमझिम पाऊस झिम्मा फुगडीत रंगतो

                                               हलक्या श्रावण धारानीं नभात खुलतो 

                                                 पीसारा सुंदर मोरमनीचा थुईथुई  नाचतो 

                                                   वृक्ष वेलींना प्रेमान अलिंगण देतो

                                           नटुनथटुन वारुळाला मांडता नागोबाची पुजा

                                              फुगडी , फेर ,नाच गाण्याची  झिम्मड  मजा

                                           चार दिवस तर पाठवले, ही वाटे मग  सजा

                                           घ्यायला यावं तर म्हणे मिळत नाही हो रजा!

                         

                                            अंगणात नव्या नवरींचीं गर्दी सजली 

                                        हिरवा चुडा , जरतारी साडी न् गालावर लाली

                                        सारी रात  सासरच्या हितगुजात मग जागली

                                         हिरव्या पानांआड केशर कळी फुलली

                                                        येता श्रावण तनू माझी मोहरते 

                                                        लाही सम कशी  तडकन फूलते

                                                          पौर्णिमेचा नारळ ,राखी बांधते

                                                          बंधुच्या औक्षणात आऊक मागते

                                                        मनातलं जळमट मी काढून टाकते

                                                       झोका, मेंदी, राखी मनात आठवते

                                                         हसर्या छबीची हळुच कळीच खुलते

                                                       मग मीच एक  धुंद श्रावण होऊन जाते

No comments:

Post a Comment

लोकशाहीर अण्णाभाऊ साठे

लोकशाहीर अण्णाभाऊ साठे यांचे नाव तुकाराम भाऊराव साठे आहे. हे एक मराठी समाजसुधारक, लोककवी आणि लेखक होते. त्यांचे लेखन सामाजिक आणि...